Fatih Sultan Mehmed’in oğlu Şehzade Cem, ağabeyi II. Bâyezid’e karşı verdiği saltanat mücadelesini kaybetmiş ve Rodos Şövalyeleri’ne sığınmıştır. Şövalyeler, bir süre sonra, onu büyük bir gemi ile Fransa’ya doğru yola çıkarmışlardır. Gemi, Akdeniz’de uzun bir yolculuktan sonra, Napoli Krallığına ait kıyılardan Savoy Dükünün topraklarına doğru yelken açmışt tır.
“Daha sonra, rüzgâr iyice kaybolduğunda, kara parçasının görüş alanından çıkarak açık denizlere sürüklendiler. Kanatlarını dinlendirmek isteyen yorgun kuşlar, direklerin, korkulukların üzerlerine konmuşlardı. Bunlardan bir tanesi Cem’e oldukça yaklaştı. Cem, hafifçe seslenerek elini uzattığında kuş yanına gelerek baş parmağını gagalamaya başladı. Sonra onu küçük ekmek kırıntılarıyla besledi ve kuşun izin verdiği mesafeden onu okşadı.
Ancak, bu sırada güvertedeki Fransızlar, uçlarına sicimden ilmiklergeçirdikleri kazıklarla diğer kuşları avlamakla meşguldüler. Kuşların bazıları panik içerisinde kaçıştılar ve denize düşerek boğuldular. Fransızlar, yakaladıkları en küçük yaratıkları bile, Osmanlıların şaşkın bakışları arasında kızartarak açgözlülükle yediler. Cem, bazılarını gümüş karşılığında denizcilerden satın alarak kurtardı, kafeslere koyarak su ve yem verdi, gemi tekrar kıyıya yaklaştığında da serbest bıraktı.”
Roderick Conway Morris, Cem Sultan Osmanlı Gizli Servisi Ajanının Anıları: Milliyet Yayınları, İstanbul 1990.
