[ Hacimli ansiklopedilerde yer alan farklı bir Oğuz Hân maddesi:«Osmanlı şehzâdesi. Cem Sultân’ın oğlu, Fâtih Sultan Mehmed’in torunu, Yavuz Sultan Selîm’in amcaoğlu, Sultan İkinci Bâyezîd’in yeğeni. Babasının yaşadığı gâile yüzünden çok küçük yaşta terk-i hayât e ttirildi.» ]
Hay oğul! «Takı taluy, takı müren!»
Hay oğul! «Kün tuğ bolgıl, kök kurıkan!»
«Sü sülepen» yedi iklîm, dört cihet…
O, hem Osmanoğlu, hem de Oğuz Hân!
Kuş, kanadın açıp çırpınca heman,
Neyi yazarsa defterine zeman,
O hesap miktârı bir ömr onunki…
O, hem Osmanoğlu, hem de Oğuz Hân!
Atası Sultan Mehmed ki, kocaman
Çağlar üzre akan ulu çağlayan…
Feth’in ve de babasının babası.
O, hem Osmanoğlu, hem de Oğuz Hân!
Âh! Şehzâdeler civânı Cem Sultân…
Kadere yenik düşmeseydi vicdân,
Nil’de neylerdi ki, Selîm-i Evvel?
O, hem Osmanoğlu, hem de Oğuz Hân!
Hay oğul! «Osman- Ertuğrul neslisen!»
Hay oğul! «Hakk’ın bir kemter kulusan’»
Söğüt’de açan Ötüken çiçeği…
O, hem Osmanoğlu, hem de Oğuz Hân!
