TÜSİAD başkanı sayın Tuncay Özilhan’ın öz Kayserili olduğuna inanmıyorum. Yunanistan’ın Anadolu’yu işgali sırasında, Ankara’nın tehlikeye girmesi ile, hükûmet merkezinin Kayseri’ye naklini düşünen Kuvayi Milliyeciler, Kayseri’nin coğrafî konumu kadar, halkının da vatansever, güvenilir oluşunda fikir birliği içindeydiler. Ne bilsinler ki, bir gün gelecek Kayserilileri de üzen, Özilhan gibi birinin çıkacağını.
Ticarî kabiliyetleri ile tanınan hiçbir Kayserili, bugüne kadar, özel menfaati için Türkiye’nin millî düşüncesinde böyle yara açmamıştır. Onun için Özilhan’ın Kayserili olduğuna inanmıyorum. Değilse tutku derecesine varan Yunan hayranlığı karşısında siz olsanız nasıl düşünürsünüz?
Hele hele Anadolu’yu istilâ eden Yunan’a karşı, Türkiye’yi savunan, onlarca şehit veren Kayserililerden böyle bir evlât çıkacağını hiçbir zaman düşünmemiştim. Bundan sonra Kayserili kardeşlerimiz, Kayserili olmak isteyenlere daha çok dikkat etmelidirler. Hattâ Kayserililer milletvekillerini de, kendi içlerinden seçmeli, dışardan gösterilen nokta adaylara oy vermemelidir.
Şimdi konumuza dönelim. TÜSİAD’cılar 27 yıldan beri yavru vatan Kıbrıs’ta hangi yatırımı yapmak istediler de, Kıbrıslı kardeşlerimiz karşı çıktı? Demek ki, sayın TÜSİAD’cılar KKTC’nin ekonomik açıdan gelişmesine yardımcı olmadıkları gibi, geçen zaman içinde de, Güney Kıbrıs Rum kesimi ile, KKTC arasında millî gelir dengesinin KKTC aleyhine gelişmesini beklediler, hedeflerine vardıkları anda da, KKTC’yi Türkiye’nin kamburu olarak ilân etmekten çekinmediler.
KKTC’ye yatırımdan kaçan TÜSİAD’cılar, yatırımlarını, girmek için can attıkları AB’ye üye olduğumuzda Yunanistan’da mı yapacaklar dersiniz?
Yıllardan beri Güneydoğu bölgemiz, iş iş diye kıvranırken de, TÜSİAD’cılar Boğaziçindeki lüks yalılarında, villalarında keyif çatıyorlardı. Bırakın Kıbrıs’ı, Türk iş adamları doğru dürüst Anadolu’da bile yatırım yapmadıkları gibi, ANAP gibi düşündüklerinden faiz alıp, faiz sattılar. Üstelik Anadolu kaplanlarını piyasadan silmek için her türlü oyunu sergilediler. Anadolu halkına ise, İstanbul’da lüks içinde yaşayan iş adamlarının yaşantılarını TV’den dişini gıcırdatarak seyretmek kalıyordu.
TÜSİAD’cılar ve aynı paralelde kurulmuş bulunan diğer zengin kulüpleri, hangi susuz köye su, kışın kar yağmur altında yakın köy okullarına çocuklarını gönderen, okulsuz kaç köye okul yaptırdılar Anadolu’da?
Sayın Tuncay Özilhan’ın Millî Mücadele’de kaybettiği bir şehit yakını olmadığı anlaşılıyor. Değilse bu derece ve Kıbrıs’ı gözden çıkaracak kadar batı hayranı olur muydu?
1910’lu yıllarda bugünkü Kıbrıs durumunda olan Girit adasında olaylar devam ederken, Londra’da ölen Yunan zenginlerinden Marino Korialenio servetinin yarıdan fazlasını, Megalo-İdea yolunda harcanması için Yunan devletine bağışladı. Osmanlı zenginlerinin kendi devletine karşı kılı kıpırdamıyor, bir kuruş bile yardım etmiyorlardı. Gerçi zenginlerin yüzde sekseni Rum, Yahudi, Ermeni idi, ama Rumlar dışında hiçbir Osmanlı zengini kalkıp, Girit’i Osmanlının kamburu gördüklerini açık açık ifade etmiyordu. (Girit bizim canımız, fedâ olsun kanımız) diyenlere de dil uzatmıyorlardı.
Türkiye Cumhuriyeti devletinin, çeşitli isimler altında, maddî yardım ve ucuz kredi verdiği kapitalistlere hâlâ yardıma devam etmesinin anlamı olduğunu sanmıyorum ve doğru bulmuyorum. Çünkü, TÜSİAD’ın diğer üyelerinden bir tanesi olsun basın açıklaması yaparak, Tuncay Özilhan’ın demeci kendisini bağlar, bizim adımıza böylesine basiretsiz bir konuşma yapmaya mezun değildir, diyememiştir.
Türkiye’nin hâline bakın. Ekonomisini ithal Kemal Derviş ile, vaziyetten kendine görev çıkaran millî düşünce fukarası Özilhan’a teslim etmişiz. Fakat şunu hiçbir zaman unutmayın: Bugün Atatürk Türkiye’sinin demokrasi âşığı güçlü ordusu, Türk milletinin güvendiği tek kurumdur. Her şeyin farkında olup Türkiye’nin sorunlarının bilincindedir. Milletimiz bunun için, densiz horozların cırtlak ve cılız ötüşlerinden duyduğu rahatsızlığa sabır göstermektedir.
